De videoclip Toosie Slide van hiphop-superster Drake is een ruim vijf minuten durende sadboy reflectie op zielloze ruimtes vol pracht en praal maar ontdaan van leven. De video, die op 3 april jl. is uitgebracht, is een omstreden en als provocatief te ervaren statement over de Covid-19-pandemie. In dit essay gaat Jason King (universitair hoofddocent en hoofd Writing, History & Emergent Media Studies aan NYU) in op de manier waarop Drake tijdens een pandemie gebruik maakt van de virale eigenschappen van online video’s ter promotie van zijn muziek en hoe de video problematische klassenverschillen en het onderscheid tussen binnen- en buitenruimtes in de ervaring van de Zwarte gemeenschap bevestigt.

In de jaren '70 werd er in live televisieshows, popprogramma’s en muziektheater volop geëxperimenteerd en deze experimenten vormden de kiemen waaruit de videoclip ontsproot. Liselotte Doeswijk bespreekt in dit essay een aantal onderbelichte of onderschatte en vaak verloren gegane experimenten uit de Nederlandse televisiegeschiedenis zien.

In het begin van de jaren 1980 begon Amerikaanse betaaltelevisiezender MTV (die oorspronkelijk Music Television heette) 24 uur per dag muziekvideo’s uit te zenden voor een jong publiek. MTV programmeerde een ononderbroken reeks afleveringen gericht op een specifieke demografische groep – 12- tot 34-jarigen – en infiltreerde zo in de huiskamer en verstoorde daar de traditionele dagelijkse gezinsroutine. Een essay door Léa-Catherine Szacka.

Momtaza Mehri bespreekt de deelname van jonge Oost-Afrikaanse vrouwen aan de K-pop cultuur en hoe deze de onderlinge verbondenheid van digitale subculturen vanaf het midden van de jaren 2000 tot nu illustreert, aan de hand van iconische K-pop-video's. Dit essay was onderdeel van For the Record: K-pop Fandoms en Digital Diasporas, op 9 mei 2019 in Het Nieuwe Instituut.

Eliza Steinbock onderzoekt stijl, gebaren en queer iconiciteit in muziekvideo's van Madonna, Prince en recente videoclips. Deze lezing was onderdeel van For the Record: Performing Gender, op 31 januari 2019 in Het Nieuwe Instituut.

Dit essay werd gepresenteerd door Craig Buckley (Assistant Professor, Department of the History of Art, Yale University) tijdens Screen Spaces, a geography of moving image, een lezingen- en tentoonstellingsprogramma over de relatie tussen video en de publieke ruimte in New York City op 1 december 2018.

Guus Beumer neemt Justin Timberlake’s Super Bowl Halftime Show onder de loep. Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Volume #52: The End of Informality (28-06-2018).